بانوان و نهضت احیاگری امام خمینی

نقشی که امام خمینی در دنیای معاصر بویژه جهان اسلام ایفا کرد و دستاوردهایی که بر جای گذاشت بسی فراتر از آن است که حتی بتوان فهرستی از آن را در یک نوشته کوتاه ارائه کرد. در آن میان و پیش از هر دستاوردی، نقش آفرینی ایشان در احیای اندیشه جامع و ناب اسلامی و تحولی که در بینش مسلمانان بویژه جامعه اسلامی ایران به وجود آورد، جلب توجه می کند. تردیدی نیست خاستگاه حرکت امام و جنبش انقلابی مردم ایران، اسلام بود و چارچوب شکل گیری نظام برخاسته از آن نیز فقط و فقط اسلام بود و تداوم این حرکت و ادامه حیات این نظام نیز بر اساس اسلام و ارزش های بنیادین آن می باشد. این جامعه پیش از حرکت امام نیز جامعه ای اسلامی بود و این مردم نیز مسلمان بودند. اگر در فتح ایران توسط مسلمانان در صدر اسلام، مردم ایران دعوت به پذیرش دین توحید و رهایی از شرک شدند و اسلام بر آنان عرضه شد، اما امام خمینی نه کشوری گشوده بود و نه دین جدیدی آورده بود و نه جامعه ایرانی، تازه اسلام را پذیرفته بود. پس امام چه کرد و نقش آفرینی وی را بر اساس چه نمودار و محکی باید نشان داد؟ آیا ایشان تفسیر تازه ای از اسلام ارائه کرد؟ آیا بخش های ناگفته ای از اسلام و اصول و ارزش ها و احکام آن پنهان و ناگفته مانده بود و ایشان آن را بازگو و آشکار کرد؟ آیا سطح پای بندی جامعه به اسلام و التزام به مسئولیت ها و تعهداتی که اصل پذیرش اسلام برای آنان ایجاد می کند را بالا برد و از این طریق توانست حرکت خویش را آغاز کند و یک جامعه متعهد و متدین را به عرصه مبارزه و جهاد بفرستد؟ براستی امام چه کرد که توانست اینهمه نقش آفرینی کند و نقش نخست در حرکت ایشان و تحولی که به وجود آورد را چه عاملی بر عهده داشت؟

زن در آینه انقلاب اسلامی ایران

پس از طلوع جمال پیامبر خاتم صلی الله علیه وآله، کاروان تمدن اسلامی فراز و نشیب های بسیاری را پیموده و به هر بیابان که وارد آمد، رحمت خداوند در آنجا نازل شد. وادی به وادی تاریخ، لبریز از شکوفایی، سرسبزی و برکات این کاروان است و بهمن 1357 اوج طراوت سرگذشت مسلمانان در عصر حاضر محسوب می شود. بهاری که دستان بزرگ مردی از سلاله پیامبرصلی الله علیه وآله آن را برای ملت ایران به ارمغان آورد و شمیم گلهای آن جهان را فرا گرفت و مستضعفان و محرومان از برکات آن بهره ها بردند.

الگوپذیری زنان ایرانی از حضرت زینب (علیها السلام) در روند پیروزی انقلاب

 مهم ترین رسالت جامعه ی اسلامی ایران، شناسایی الگوهای دینی و اسلامی است. معرفی این الگوها در مسایل زنان از ضروری ترین نیازها در شناخت صحیح شخصیت انسانی و جایگاه اجتماعی زنان می باشد. زنان مسلمان همواره در صحنه های مختلف اجتماعی، سیاسی و اقتصادی از صدر اسلام تا به امروز، حضور جدی داشته اند. نمونه ی این گونه فعالیت ها از سوی زنان مسلمان در مواردی; مانند نهضت تنباکو، مشروطه مقابله با کشف حجاب و روند انقلاب اسلامی ایران به خوبی نمایان است. در جریان انقلاب اسلامی ایران، گام های مهمی در جهت نفی سلطه گری از سوی زنان مسلمان ایران برداشته شد. زنان ایران با رسیدن به خودآگاهی و خودباوری، با اشتیاق تمام پذیرای نظام اسلامی شدند. آن ها با آگاهی نسبت به مبانی احکام اسلامی و با تلاش و مبارزه، خود را از قید اسارت خائنان به جایگاه زن آزاد کرده و در این آزادی «زینب گونه » وارد عرصه های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی شدند. در این مقاله به بررسی نقش الگوپذیری زنان ایرانی در پیشبرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران خواهیم پرداخت. بدون شک این الگوپذیری بر گرفته از نقش حضرت زینب ( علیها السلام) در واقعه ی کربلا است. رهبری حضرت زینب ( علیها السلام) در جریان عاشورا و استواری وی در این راه، همواره در جوامع اسلامی به عنوان الگوی برتر و بی نظیر در نزد زنان بوده است. به عبارتی در قیام های اسلامی نه تنها بحث از عاشورا و پیروی امام حسین ( علیه السلام) مطرح می شود، بلکه نقش بزرگ حضرت زینب ( علیها السلام) به عنوان الگو و سرمشق نیز مد نظر قرار می گیرد.

حقوق زن در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

اصل بیستم [قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران]:
همه افراد ملت اعم از زن و مرد یکسان در حمایت قانون قرار دارند و از همه حقوق انسانی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی با رعایت موازین اسلام برخوردارند.

اصل بیست و یکم:
دولت موظف است حقوق زن را در تمام جهات با رعایت موازین اسلامی تضمین نماید و امور زیر را انجام دهد:

1- ایجاد زمینه های مساعد برای رشد شخصیت زن و احیای حقوق مادی و معنوی او.
2- حمایت مادران، بالخصوص در دوران بارداری و حضانت فرزند، و حمایت از کودکان بی سرپرست.
3- ایجاد دادگاه صالح برای حفظ کیان و بقای خانواده.
4- ایجاد بیمه خاص بیوگان و زنان سالخورده و بی سرپرست.
5- اعطای قیمومت فرزندان به مادران شایسته در جهت غبطه آنها در صورت نبودن ولی شرعی.

منبع: قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

دفاع ایدئولوژیک از زن

در دنیایی زندگی می کنیم که لبریز از ادعاهاست؛ به نام صلح، جنگها راه می اندازند و به نام دمکراسی، دیکتاتوریها می کنند و به نام وفاق، نفاق می ورزند و با نام آزادی، نامرئی ترین اسارتها را رقم می زنند و در این میان پرداختن به قشری از اقشار جامعه که در امواج سهمگین این فتنه ها قرار دارد، کار بس دشواری است. اما علیرغم دشواری، ضرورت پرداختن، ما را بر آن می دارد که به «چالش ها و چاره ها» در موضوع مورد نظر، یعنی موضوع زن، از منظری که کمتر بدان نگریسته شده بپردازیم، پرداختن به موضوع زن، هم از حیث رسالتی که در ترسیم جایگاه زن، بر عهده داریم و هم از حیث واقعیتی که از حقوق فراموش شده زنان، در پیش رو داریم، یک اولویت محسوب می شود و همین اولویت است که ما را نسبت به موضوع زن حساس و وظیفه مند می کند.

منزلت زن از اعصار گذشته تا انقلاب اسلامی

جایگاه زن در گذر تاریخ
نقش زن در خانواده، اجتماع و تربیت نسل پرتکاپو مطلبی است که اگرچه نویسندگان و صاحب مکاتب گوناگون بدان اشاره کرده اند امّا هیچکدام نقش ارزنده ای را که اسلام برای شخصیت زن قائل است مورد توجه قرار نداده و از آن غافل بوده اند. زیرا در جهانی که در جاهلیت وحشیانه به سر می برد ناگهان از افق وحی خورشید محمدی(ص) طلوع نمود و با کلام نورانی قرآن به پرتو افشانی پرداخت و در میان اقشار گوناگون که ستمهای زیادی متحمل شده اند از ظلمی که بیش از همه بر زنان رفته پرده برداشتند و برای احیای هویت بانوان و جلوگیری از تضییع حقوقشان گامهای امیدوار کننده در آن فضای یأس آلود برداشتند.

بسم اللّه الرحمن الرحیم

پیامبر صلی الله علیه و آله: إذا قالَ الْعَبدُ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ قالَ اللّهُ جَلَّ جَلالُه: بَدَأَ عَبدىبِاسْمى و حَقٌّ عَلَىَّ أنْ اُتَمِّمَ لَهُ اُمُورَهُ و اُبارِکَ لَهُ فى أَحوالِهِ؛

هر گاه بنده اى بسم اللّه الرحمن الرحیم بگوید خداوند مى فرماید: بنده ام کارش رابا نام من آغاز کرد، بر من است تا کارش را به پایان برسانم و براى او در کارهایش برکت قرار دهم.

عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج ۲، ص ۲۶۹